Winston Wolfe
4 december 2018 — By Mathias Vermeulen

De olifant in de kamer…

Time flies when you’re having fun. En fun hebben we al een vijftal jaar in overvloed. We kunnen het zelf amper geloven dat we met Winston Wolfe al vijf jaar volop timmeren aan onze vooruitgang. Bedankt alvast  aan iedereen die dit al zolang mogelijk blijft maken. Vijf jaar hebben ook al zeer vaak geleid tot […]

Time flies when you’re having fun. En fun hebben we al een vijftal jaar in overvloed. We kunnen het zelf amper geloven dat we met Winston Wolfe al vijf jaar volop timmeren aan onze vooruitgang. Bedankt alvast  aan iedereen die dit al zolang mogelijk blijft maken.

Vijf jaar hebben ook al zeer vaak geleid tot nieuwe inzichten, voorspellingen die nadien helaas niet uitkwamen, grappige mislukkingen en gigantisch veel inspiratie. Eén van onze beste inzichten kwam ecchter heel recent tijdens het beluisteren van een podcastaflvering van The Herd (een podcast over NBA en NFL – beide Amerikaanse sporten). Daarin had Colin Cowherd het over de neergang van de New York Giants en hoe zij ‘The elephant in the room’ niet durfden te benoemen. In dit geval het falen van de populaire quarterback Eli Manning. Het zette ons aan het denken. Durven wij – als L&D professional – de olifant in de kamer te benoemen? En we pleitten onmiddellijk zelf schuldig. Tijd dus om dat goed te maken door enkele L&D-olifanten te gaan benoemen.

  1. “Ons Learning Management Systeem trekt op niks.” Zo het is er uit ; durf deze zin zeker eens uit te spreken. We hebben de afgelopen jaren de eer gehad om hier en daar eens te gaan spreken of ergens een opleiding te voorzien. En heel af en toe durft het dan wel eens over Learning Management Systemen gaan. Steeds stellen we dan dezelfde vraag: ‘zijn jullie tevreden over jullie huidig LMS-systeem?’. Het antwoord laat zich uiteraard al raden*, gevolgd door enkele groene lachjes. Waarom toch? Waarom slagen we er binnen L&D in om slechte systemen te implementeren? En waarom leggen we daar zomaar bij neer? Durf te rebelleren, want we laten de keuze van systeem al te vaak bepalen door andere departementen.
  2. “Neen, daar gaan we geen training voor ontwikkelen.” Acht woorden die een golf van opluchting teweeg kunnen brengen. We horen her en der over de veranderende rollen voor de Learning & Development professional. Laten we de D uit L&D daarom vervangen door Dwarsligger. En als professionele Dwarsligger gaan we niet elke vraag die binnenkomt op ons departement beantwoorden met een training. Neen, ook niet als de business daarom vraagt. Leren is immers niet altijd de oplossing op het probleem dat zich stelt. Laten we daarom vooral dat probleem aanpakken, in plaats een doekje voor het bloeden uit ons opleidingsaanbod aan te bieden.
  3. “Hebben we het eigenlijk al eens gevraagd?” Hoe komt het toch dat wij al die tools en content hebben en dat slechts enkelen daarvan gebruik maken? Geef toe, het is een vraag die vermoedelijk ook al in jouw organisatie gesteld werd. Een magische formule hierop bestaat er vooralsnog niet, en daarom zouden wij opteren om het de mensen op de man af te vragen. Nodig enkele collega’s uit en stel hen de vragen waarop je een antwoord wenst. De kans is – volgens ons – reëel dat het iets te maken zal hebben met ’te veel clicks om iets te vinden’ en ‘irrelevante content’.
  4. “Dat is complete nonsens…” Geef toe, dat heb je toch altijd al eens willen zeggen? Laten we daarom eindigen met een knaller. We worstelen binnen L&D immers al ettelijke jaren om enkele hardnekkige mythes de wereld uit te helpen. En dat is niet altijd even makkelijk: mensen wijzen op het feit dat één van hun denkpatronen compleet verkeerd is. Dat is absoluut geen pretje. Maar af en toe moeten we het toch doen, in het belang van onszelf en vooral onze organisatie. Of het nu een leverancier is of een interne klant: durf hen af en toe vriendelijk en kordaat te wijzen op het feit dat bvb. generatiedenken fout is, dat leerstijlen achterhaald zijn en dat mensen gerust learning content kunnen bekijken die langer duurt dan drie minuten.

Dus, moge 2019 het jaar worden waarbij we constructieve dwarsliggers worden, dat we af en toe eens de olifant in de kamer durven benoemen en dat we leren in onze organisatie naar een (nog) hoger niveau tillen!

Cheers!

 

(* – heel veel L&D’ers zijn effectief totaal niet te spreken over hun LMS)