Tijdens de eerste blogpost over de befaamde MOOCs hebben we kort de betekenis van het vierletterwoord toegelicht.  Vandaag bekijken we even wat de mogelijke kritieken op de MOOCs (kunnen) zijn.

Hoge bomen vangen veel wind. Als je de snelheid ziet waarmee de MOOCs zich ontwikkeld hebben, dan kan het niet verbazen dat er veel tegenstand is tegen het fenomeen. Sommige puntjes van kritiek vallen te begrijpen en vormen voor velen een heikel punt in het geheel. We zetten drie grote kritieken even op een rij:

• Het massaal aantal deelnemers. Dit zou een belemmering zijn op de interactie tussen docent en cursisten, aangezien het persoonlijk contact en persoonlijke feedback volledig wegvallen. Het is inderdaad zo dat een aanpak voor 100 studenten dusdanig verschilt van een online course met 185.000 deelnemers. Dit neemt echter niet weg dat andere vormen van sociale dialoog in MOOCs aanwezig zijn. De diverse discussiefora, de twitterchats en de peer reviews op de taken zorgen mijns inziens voor een volwaardig alternatief. Zij vormen immers één van de pijlers van een goede MOOC.

• De hoge drop out. Onderzoek heeft uitgewezen dat slechts een kleine 10 tot 20% van de ingeschreven deelnemers daadwerkelijk de ganse rit uitzit. Dat zijn heel hoge cijfers die ontegensprekelijk kloppen. Ikzelf ben ook een fervente MOOC’er en slaag er ook niet altijd in de ganse cursus uit te zitten.  Van zodra ik het gevoel heb dat het thema mij toch niet volledig aanspreekt, hou ik de eer aan mezelf. Waarom ook niet? We leven immers in een tijdperk waar leren een enorm grote rol speelt in ons leven en waar mensen zelf graag het initiatief nemen om hun leertraject zelfstandig te beheren.  We leren altijd, overal, op elk mogelijk tijdstip. Maar we leren ook enkel de zaken die ons echt een meerwaarde kunnen bieden.

• Informatie, geen educatie. Een andere kritiek slaat eigenlijk op zowel de M als de tweede O in het letterwoord. Door de massale deelname en het online gegeven zijn er stemmen die vinden dat dit pure online informatie-overdracht is aan de massa en hoegenaamd geen opleiding of vorm van educatie is. Het is meteen ook in hun ogen een verpaupering en een commercialisering van het hoger onderwijs. Ik betwijfel dit ten stelligste, want de ware kracht van de MOOC zit net wel in het massale en het online gebeuren. Veel mensen krijgen nu toegang tot hoogwaardige topics/courses waar ze vroeger nooit toegang toe hadden. En net doordat je met een grote groep deelneemt, leer je van elkaar. Een MOOC is immers zoveel meer dan louter het online plaatsen van informatie.

Ik ben alvast een grote voorstander en ben ervan overtuigd dat MOOCS een persoonlijke meerwaarde betekenen, alsook een extra troef kunnen zijn in het L&D-beleid in jouw organisatie.

Wordt vervolgd!