“Hadden jullie vorige keer geen stand op de beurs?” Talloze keren mochten we dit afgelopen donderdag horen op de VOV-beurs in de Brabanthal in Leuven. Jep, time flies, want de twee jaren zijn echt wel voorbij gevlogen. Waren we op de VOV-beurs van 2015 inderdaad nog standhouder, samen met Howest – Digital Arts & Entertainment ikv. een ESF-project, dan kwamen we naar deze 2017-editie zoals de meesten als reguliere bezoeker. Een bezoeker van een zeer goede (en feilloos georganiseerde) VOV-beurs!

Ietwat verandering

De opzet van de beurs was behoorlijk radicaal gewijzigd: zo moest er voor het eerst entreegeld betaald worden, werd er een congres aan de beurs gekoppeld, waren er ‘conversation’-tafeltjes, een Experience Ville, … Kortom, je kon als bezoeker een rijkgevulde, afwisselende dag gaan uitstippelen, op eigen maat en tempo. En dat hebben we gedaan: gesprekken aan de conversation-tafels, aan de koffiebar, bij de boekenstand, op de receptie, in de experience ville, … Maar – zo bleek tijdens ons reflectiemoment huiswaarts – quasi niet meer aan een officiële beursstand.

De beursstand

Waarom, zo vroegen we ons af? Waarom vonden de meeste conversaties plaats, weg van een beursstand? Misschien wel omdat een traditionele beursstand nog een restant is van het pre-internet-tijdperk, toen mensen, om up-to-date te blijven wel moesten gaan luisteren naar verkoopspraatjes van vaak overijverige standhouders. Vandaag gebruiken we hiervoor al zeer gauw… Google. En gaan we tijdens beurzen en conferenties als aanvulling/bevestiging op onze kennis meer op zoek naar beleving, meningen van anderen en use cases. Iets waar standhouders in de toekomst wat ons betreft nog meer moeten op focussen (ipv. op gadgets, photoboots en wafels).

‘De tafelkes’

Ze werden hier al enkele keren vernoemd, de conversation-tafels. Een schot in de roos, als je het ons vraagt! Laat mensen die een concrete vraag en een concreet antwoord hebben elkaar gedurende 20 minuten ontmoeten en je krijgt onmiddellijk gerichte gesprekken rond reële vraagstukken. En voor aanbieders-die-geen-zin-hadden-in-een-beursstand een zeer effectieve manier om met mensen in dialoog te gaan, zo hebben we gemerkt.

Andere hoogtepunten?

De sessie van Will Thalheimers op het congres was briljant. Op zich niks wereldschokkends want we hadden zijn boek al gelezen (kopen die handel!) maar Thalheimers bracht zijn verhaal op zo’n serene, rustige, humorvolle manier dat hij wat ons betreft nog uren mocht doorgaan. Een prachtig, wetenschappelijk-onderbouwd rustpunt in een schreeuwerige wereld die L&D soms wel is.

Ook de black-box sessies waren een zeer goed initiatief, waarbij de uiteindelijke feedback vooral afhangt van hoe aanbieders hun praatje aanbieden. Verkopers worden afgestraft, mensen die meerwaarde bieden op handen gedragen. Niets nieuws onder de zon dus op dat vlak.

Conclusie

We waren content dat we de lange reis richting Leuven gemaakt hadden. Nieuwe inzichten hebben we er niet gekregen, maar daar draait het niet om op zo’n dag. Het zijn de contacten die ervoor zorgen dat dit tweejaarlijks L&D-feest een must blijft voor iedereen. In 2019 zijn wij er alvast opnieuw bij, en U hopelijk ook!