De wereld van de leerplatformen is – laat me eerlijk zijn – niet voor iedereen even boeiend. Meer nog, de dag dat je als L&D-professional de opdracht kreeg om een geschikt platform te zoeken voor je organisatie, zal vermoedelijk niet geboekstaafd staan als het hoogtepunt uit je professionele carrière. Het aanbod leerplatformen is nog steeds gigantisch, de beloftes nog altijd eindeloos en de desillusies geregeld niet te overzien!

Vijf jaar geleden deden we een kleine rondvraag over LMS’en en dit jaar was het dus hoogtijd voor een nieuwe survey, waarbij de focus niet alleen lag op het LMS, maar op het leerplatform in al zijn geledingen. In totaal namen meer dan 100 L&D’ers deel aan deze korte vragenlijst. Oprechte dank!!

🎬 Int(r)o platformen

In vergelijking met 5 jaar geleden had nog steeds 65% een LMS draaiende in hun organisatie. 20% gaf aan geen leerplatform te hebben, waarbij de helft wel aangaf in de nabije toekomst een platform aan te schaffen. An sich dus een status quo met de vorige editie.

De meer ‘hippe’ systemen, zoals het LXP (Learning Experience Platform) en het LRS (Learning Record Store) zijn vooralsnog vooral voer voor de trendlijstjes in onze contreien. Amper 12% gaf aan een LXP te hebben, en slechts enkelen hadden een LRS.

Het Enterprise Social Network scoorde ook relatief laag en in tijden van Covid, waar mensen via Teams en Slack samenwerken, verbaast dit lage cijfer enigszins. Deze online ruimtes zijn de plaatsen bij uitstek waar mensen online samenwerken, ervaringen delen, vragen stellen, maar vooralsnog worden ze (nog) niet gezien als ‘leerplatform’.

🪑 Het zitje aan de tafel

Enkele jaren geleden moest ik even naar adem happen en met de ogen knipperen, toen in slechts 44% van de gevallen HR of L&D betrokken was in de zoektocht naar een leerplatform. Dat aantal is gelukkig gestegen naar 60%, wat de burger moed kan geven, neen?
Wel, de criticus in mij redeneert dan dat er nog steeds geregeld een systeem opgedrongen wordt aan L&D waar zij hoegenaamd niks in de melk te brokkelen hadden. Laat dat even insijpelen: 4 op de 10 van de respondenten moet verplicht met een niet door hen gekozen systeem werken.

Dat er wordt samengewerkt met andere departementen (IT, Inkoop, Finance, …) is uiteraard perfect te begrijpen. Maar niet betrokken worden, dat zorgt hier toch voor een wrang gevoel.

✨ Wat primeert er dan zoal?

“Als er dan een platform moet gekozen worden, wat zijn dan zoal de beslissende parameters? Wel, kostprijs steekt er hier ver bovenuit (71%), gevolgd door integraties met andere systemen (51%) en rapporteringsmogelijkheden (37%).”  Dat schreef ik vijf jaar geleden en ik zie nog steeds dezelfde top-3. Alleen is prijs niet meer de overduidelijke ‘winnaar’. Integraties met andere systemen neemt nu zwaar de bovenhand (68%), gevolgd door prijs en rapportering (41-42%).

Opvallend is dus dat de organisatie-features nog altijd bovenaan staan maar dat kostprijs (gelukkig) niet meer de drijvende kracht is. Dat die eerste plaats wordt overgenomen door integraties, stemt mij oprecht hoopvol. Nu hopelijk nog kiezen voor de juiste integraties met de juiste systemen…

🤗 De tevreden klant…

…vinden we wel bij de LMS-gebruikers, maar het loopt niet echt over. Slechts 35% van de respondenten zou – mocht er een nieuwe kans komen – opnieuw voor hetzelfde systeem opteren. Dat was vijf jaar geleden nog 29%.
38% zegt zelfs categoriek neen, 27%  die nog geen idee heeft. Redenen die gebruikers hier aangeven:  “Te ingewikkeld, niet intuïtief”, “We kennen enkel dit systeem”, “De samenwerking met de leverancier loopt heel moeilijk”, “Geen sterke user experience”, “Oubollig”, …

Moraal van dit verhaal: vaak wordt een leerplatform als niet positief ervaren, omdat het gebruiksgemak voor de eindgebruiker te wensen overlaat. Laat dat dé les zijn die L&D hieruit kan trekken: betrek je echte eindgebruiker in het proces. Want het heeft een gigantische impact op het welslagen van je platform.

De gemiddelde ontevredenheid blijkt overigens ook uit de scores die mensen geven aan hun systeem. Gebruiksgemak voor de administrators (backend) ligt op 6,4/10, terwijl de rating voor de eindgebruikers gelijkaardig scoort, met eveneens een  6,4/10. Dat is een verbetering ten opzichte van vijf jaar geleden, toen de 6 zelfs niet gehaald werd. Maar, ik vermoed dat niemand tevreden kan zijn met een 6 op 10. Laat dit een signaal zijn dat het beter kan/moet.

🧵 Rode draad?

Al die cijfertjes en resultaten, daar moeten toch wel bepaalde correlaties te vinden zijn? Wel, het zal je verbazen, maar die zijn er amper. Ik doe hieronder toch een poging:

• Als het leerplatform effectief een corporate beslissing was, dan zien we sterk afwijkende waardes in tevredenheid. De scores zakken naar een gemiddelde van 5/10 en de bereidheid om verder te gaan met het systeem ligt op slechts 17%. Met andere woorden; systemen die ons opgedrongen worden van bovenaf, zijn zelden goede beslissingen die tegemoetkomen aan de feestvreugde.
• Dus, als L&D of HR wél betrokken is, zien we significant betere cijfers. Helaas. Of HR/L&D nu betrokken was in de keuze of niet, de resultaten wijken hier amper af. Zowel op vlak van tevredenheid (cijfermatige score) als op vlak van bereidheid om voort te doen met het platform zien we gelijkaardige cijfers die rond de algemene gemiddeldes schommelen.  Dat betekent dat L&D, als ze dan toch medeverantwoordelijkheid dragen, best wel een tandje mag bijsteken.
• Wanneer zijn mensen dan wel tevreden? Moeilijk te zeggen. Bij de hogere scores zien we wel dat integraties nog meer naar voor kwamen als belangrijke feature en dat prijs minder geselecteerd was. Maar niet in die mate om te zeggen dat prijs en integratiemogelijkheden automatisch leidden tot hogere tevredenheid.
• Op vlak van platformen zelf, merk ik wel op dat de bedrijven die een Learning Experience Platform hebben, een hogere tevredenheid hebben over hun syste(e)m(en). Dan halen we scores die stilaan naar de 8/10 sluipen. Zeker als het LXP het enige platform is in de organisatie.

🏁 Tot slot

Er ligt – als ik eerlijk kritisch mag zijn – nog steeds werk op de L&D-plank om van dat leerplatform een succes te maken. Niet enkel moet L&D nog meer duwen om mee te mogen beslissen ; eens ze mogen mee kiezen, moeten ze ook betere keuzes maken door te focussen op de juiste aspecten. Het feit dat de tevredenheid bij de LXP’s toch hoger ligt, kan aangeven dat vertrekken vanuit het standpunt van de eindgebruiker en niet van de organisatie misschien toch geen slecht idee is.

Laten we dat afspreken: betrek de eindgebruiker nog meer in je beleid én de keuze van tools en systemen!