Winston Wolfe
7 november 2016 — By Mathias Vermeulen

SimSensei

We willen ze niet te eten geven, de mensen die zich na het geven van wat ondersteuning en advies zeer gemakkelijk ‘coach’ laten noemen. Tik het woord bij wijze van voorbeeld even in LinkedIn in. Je PC moet meer dan waarschijnlijk overuren draaien om het aantal resultaten weer te geven. Bij ons oversteeg het ruimschoots de kaap van […]

We willen ze niet te eten geven, de mensen die zich na het geven van wat ondersteuning en advies zeer gemakkelijk ‘coach’ laten noemen. Tik het woord bij wijze van voorbeeld even in LinkedIn in. Je PC moet meer dan waarschijnlijk overuren draaien om het aantal resultaten weer te geven. Bij ons oversteeg het ruimschoots de kaap van honderd. Je krijgt ze bovendien in alle geuren en kleuren, over alle vakgebieden heen. Een uitholling van het métier, vinden wij dat dan persoonlijk… Zeker voor iets dat we eigenlijk zeer hoog in het vaandel dragen, op voorwaarde dat de coach een vakman is, die naam waardig. (Of mogen we dat niet luidop zeggen?)

Dan durven wij als tegenreactie wel eens mijmeren en nadenken over de toekomst en hoe pakweg Artificial Intelligence ook op dit domein zijn rol zal gaan spelen. Tot plots die ene memorabele avond, na een even memorabele dag eind oktober. We waren ’s avonds uitgenodigd op het keynote event van In The Pocket (Europe’s finest mobile and IoT agency). En de laatste spreekster was een dame van de bekende Singularity University. Nell Watson. Onthoud die naam.

Singularity University?

Singularity University is een denktank uit Silicon Valley die een pak interessante opleidingsprogramma’s aanbiedt. Hierbij focust het vooral op de wetenschappelijke vooruitgang en ‘exponentiële’ technologieën. De term ‘Singularity’ verwijst in deze trouwens naar het hypothetische moment waarop Artificial Intelligence slimmer geworden is dan de mens. Voilà!

deandre-gifBack to business!

Dus, van die University kwam Nell Watson en ze schetste een beeld van wat de toekomst op technologievlak allemaal in petto heeft. Op een bepaald moment sprak ze over SimSensei en onze eerste reactie kwam aardig in de buurt van hetgeen op de GIF getoond wordt. WTF! Onmiddellijk dachten we aan de vele net-niet-coaches uit de intro, die hun lucratieve business ondermijnd zien. Arme stakkers.

SimSensei?

SimSensei is een wetenschappelijk project, op vandaag vooralsnog een prototype, waarbij een interactieve virtuele coach in staat is om allerlei psychologische stressfactoren te herkennen. En om vervolgens hierover in interactie te treden met de patiënt. We spreken bewust van patiënt omdat het momenteel vooral uitgetest wordt op Amerikaanse militairen die terugkeren van een missie en die kampen met het ‘post-war’-syndroom.

Het filmpje hieronder toont de kracht en de mogelijkheid van SimSensei, maar – volgens ons – ook de schoonheid van technologie!

En nu?

Wel, nu is het vooral wachten tot dergelijke prototypes op punt gesteld worden. En betaalbaar worden. En aanvaard worden. Want wij worden hier misschien warm van, maar de kans dat vele mensen eerder afgeschrikt worden is vooralsnog veel groter. Want wie wil nu door een virtuele coach geholpen worden? Jij? Wij durven alvast zonder aarzelen onze vinger in de lucht steken. ’t Zal wel zijn!