Een doordeweekse vrijdag leek het te gaan worden met het inblikken van enkele coole instructievideo’s ‘an ’t zètje’. Maar toen kregen we plots enkele berichten uit ons netwerk. ‘Heb je het al gelezen?’ ‘Gaat dit over jou?’ of ‘Check this out’, steevast gevolgd door een link naar een LinkedIn-artikel getiteld ‘Winston – HR – Wolfe (?)’.

Onze interesse was gewekt en enigszins benieuwd lazen we de blogpost in kwestie om uiteindelijk gedesillusioneerd af te druipen. Enerzijds omdat we merkten dat een pak mensen helaas de link legde tussen het bewuste artikel en onze organisatie. En anderzijds ook omdat de referentie naar Winston Wolfe en Pulp Fiction totaal verkeerd was. Tijd om ‘The Wolf’ in ere te herstellen.

Winston Wolfe? Pulp Fiction?

Mensen die ons ietwat volgen, kennen intussen het verhaal achter de weldoordachte naamkeuze van ons bedrijf. Winston Wolfe, gespeeld door Harvey Keitel, is in het briljante Pulp Fiction ’the man who solves problems’. Het iconische personage speelt slechts enkele minuten mee, maar laat ongetwijfeld indruk na. Waarom kozen we niet die naam? Wel, los van het feit dat we natuurlijk grote fan zijn van de film zelf, spreekt de gedachtegang achter het karakter ons aan. Of, zoals ze het op Urban Dictionary zeggen: “A person who solves problems – usually with brilliant, lucid thinking under pressure and stylish charisma for galvanizing other people into action.” En dit allemaal in een film die uniek is, vooruitstrevend, grensverleggend en – laat ons heel eerlijk zijn – zoveel meer is dan zomaar een verhaaltje over gangsters (of ‘bad guys’ – zie verder).

Jules: “You sendin’ The Wolf?”
Marsellus: “Feel better?”
Jules: “Shit, n****, that’s all you had to say.”

Wat is het probleem?

In de bewuste post (en het artikel waarop de blogpost gebaseerd is) wordt Winston Wolfe volledig anders geschetst: “The Wolfe” in Pulp Fiction is not a good guy. In fact, he’s a very bad guy who helps other bad guys cover up the bad things they’ve done. He’s an enabler of really bad behavior.” Huh? En, bovendien mag HR vooral niet in de val trappen om de rol van The Wolf op te nemen. Want anders stimuleert ook HR ‘slecht gedrag’ in de organisatie. Of… wat een filmpersonage allemaal niet teweeg kan brengen.

So?

We willen uiteraard geen polemiek starten, integendeel. Maar… wij hopen uit de grond van ons hart dat HR net wel meer gaat optreden als Winston Wolfe (het filmpersonage). Als een afdeling/dienst die zijn schimmige, stoffige, ja-knikkende imago afschudt en effectief ‘with brilliant, lucid thinking under pressure’ de uitdagingen van vandaag en morgen tackelt. Als een dienst die durft out-of-the-box te denken en niet alles zomaar doorschuift naar anderen. Als een dienst die zich niet verschuilt achter saaie, nietszeggende excel-rapporten. Als een dienst die gezien wordt als een valabele partner die mens en organisatie in beweging zet. Zodat de volgende conversatie uit Pulp Fiction realiteit wordt.

Jules: “Mr. Wolfe, it was a pleasure watchin’ you work.”
The Wolf: “Call me Winston.”